Op een gewone vrijdagavond..

..Hadden we opeens* zin om weer eens goed te koken (*eigenlijk praktisch elke dag, maar vandaag ook de puf. Yay for us!). So off we went, naar de Albert Cuypmarkt. Na het inslaan van enkele zeediersoorten, twee papaya’s, een onbekende vrucht (ben de naam vergeten), vijf kiwi’s en twintig sinaasappels, en nog een hoop meer, dachten we dat dat wel genoeg moest zijn. Het was pas vijf uur ’s avonds, maar natuurlijk al pikkedonker en koud! ..En als je dat combineert met al die mooie lichtjes die overal hingen, waar het licht mooi van werd weerkaatst in de grachten, dan snap je meteen dat we wel even moesten stoppen in een typisch Amsterdams cafeetje, om een Hollands soepje te versmaden, alvorens thuis aan de slag te gaan. (Hoe herfstig kan je dag zijn?) Zodoende. Interessant bordje hing daar trouwens ook..



Eenmaal thuis kwamen we erachter dat de kiwi’s al superrijp waren :( Maar niet getreurd, want met een beetje creativiteit (gheh) waren die zo omgetoverd in een mooie welkomstcocktail (met prosecco, die we toevallig nog hadden :P). (Nog net even uitgenodigde-) Gast F. kwam eindelijk ook, met de laatste benodigheden voor de rest van het diner (en een aantal flessen Verdicchio, niet geheel onbelangrijk), en na het aperitief (proseccococktail en inktvisringen), kwam gast F.-2 ook en kon het feest* echt beginnen. Dit was het volledige menu:

- Proseccokiwicocktail
- Gefrituurde, verse inktvisringen met citroensap en peterselie
- Siciliaanse sardientjes gemarineerd in witte wijnazijn, met vers meergranenbroodkruim, munt en knoflook.
- Begeleid door een verse pain au beurre, eventueel gedipt in Siciliaanse olijfolie met wat peper en zeezout.
- Spaghetti met calamari en zwarte olijven in pikante tomatensaus.
- Appelperen-whiskeykruimeltaart met en romige Engelse custard.

En eigenlijk waren alle gerechten, behalve de laatste uiteraard, maar die had ik ook gemaakt, Siciliaans. Zeker geen nadeel, durf ik te stellen. (En ja, ik was slim genoeg om deze keer geen whiskey te drinken, bij de whiskeytaart. Wijsheid komt met de jaren/katers.) Desalniettemin was ik aan het einde van het diner (we begonnen rond tien uur en waren klaar rond 1 uur?) nog best moe en ging even op de bank liggen (dacht ik). Het gediscussieer van de drie Italiaanse mannen verplaatste zich al gauw naar de achtergrond (gelukkig! Want ze praatten nu al drie uur over het berekenen van BTW. :| Jeeez. Als ze nou een leuke vriendin hadden gehad.. maar nee).

Opeens schrok ik wakker, en keek op mijn horloge: kwart over vier. De mannen praatten nog. KWART OVER VIER?! Ik moet morgen werken! Gauw zei ik ze goedenacht, en ging in de kamer ernaast slapen. Of liggen in ieder geval. Het heftige gediscussieer (Italianen he. Die kunnen niet gewoon praten. Die discussi”eren of schreeuwen, een van de twee (als er al een verschil is). Of ze lispelen zoete woordjes? Niet de mijne, maar ok), in ieder geval, het gediscussieer verstomde naar een soort bassig, irritant gezoem op de achtergrond. Vreemd genoeg kon ik slechter in slaap vallen met dat gezoem dan het luidkeels BTW-discussi”eren. Vaag. Ik mijmerde zo nog een beetje door, maar zakte niet te veel later toch weer weg in een somnateuze wandeling. Zo’n whiskeytaart doet wonderen.

Oh, en Sandro's gig afgelopen woensdag was zeer geslaagd.
Met 'Vallee et Riz' als een van de hoogtepunten :D

En ook nog: in blok 1 van dit jaar had ik dus drie vakken, en ik heb nu alle cijfers terug. Het laagste punt (voor fonologie uiteraard) was een 7.5 en de andere vakken waren ieder telkens een punt hoger... hehehe.