Ja, het was even weer even
zwaar met mn Master ('Master' klinkt ergens ook al wat angstaanjagender dan 'Bachelor'..dat klinkt eerder een beetje sneu. Hmmm), maar het lijkt erop dat ik weer ergens ben! Even nog een klein metafoortje over mn master tussendoor..

Maar hoe Valerie, hoe toch komt het dan dat het nu weer wat beter (lijkt te) gaat(n)? Nouja, het simpelste is omdat het lezen voor een vak klaar is, en alleen de analyse + paper nog gedaan hoeft te worden, de andere omdat ik weer een syntaxispresentatie heb overleefd (en nu weer een paper moet gaan schrijven, neeeee)(maar mn onderwerp is deze keer wel meteen geaccepteerd! :D), omdat ik al een week geen huiswerk meer na hebben hoeven kijken (*oeff*) en last but most certainly not least omdat ik heb besloten dat ik wel kijk waar het termpaper strandt :P En anders strandt het maar een blokje later..
Oh, even tussendoor: Coca Cola Zero is dus wel met caffeïne, wat maar weer eens bewijst dat het gewoon Cola Light voor mannen is. Tss. Maar waar ik eigenlijk even over wou vertellen, was mijn dag vandaag. Vanochtend stond ik om half zeven op (duuuuude.), om om 07:50 de trein naar Groningen (duuuuude2.) te nemen. Ik had me namelijk ingeschreven voor
een workshop Merge. (...)(HAH...moet ik lachen of huilen? :P). Maar wat is Merge eigenlijk? Merge is de operatie die twee lexicale items (woorden, voor gewone stervelingen) combineert (tot een syntactisch object, dat zelf ook weer tot een syntactisch object kan worden gecombineerd. Hence, Merge is recursive). En dit gebeurt (wellicht) op een asymmetrische en dus hiërarchische wijze. ..Watte? Juist. Maar hier is 'men' het ook nog niet helemaal zeker over, bleek vandaag. Maar het idee is (volgens sommigen, en dan nog zwaar simplified, maar om je een idee te geven dat het er dus wel toe doet :P) dat in 'de man loopt', eerst 'de' en 'man' worden 'geMerged', en dan pas 'loopt'. Dan krijg je dus de structuur: [[de man] loopt], ipv [de [man loopt]]. (Is intuïtief best aardig, toch?). In ieder geval, er valt nog zoveel over te zeggen dat je er een workshop van 10:00 tot 18:00 kan houden en nog lang niet alles verteld/uitgelegd/verklaard hebben. ..? Juist ja,
8 uur Merge. (Sorry, maar medestudenten weten wat dat betekent.. :P).

Maar al met al was het best leuk! (Behalve in totaal vier uur lang in de trein zitten, maar ok). Toen ik aankwam (rond tien uur), moest ik eerst Groningen door lopen en kwam A-Kerkhof en de Grote Markt tegen (sweeet!
:D), en kwam daarna aan bij het reusachtige Academiegebouw van Groningen (een stuk groter, en van de buitenkant wellicht iets mooier dan die van Utrecht..maar hey, bij ons is de Vrede van Utrecht getekend!). Ik was wat aan de late kant, dus de receptie was al voorbij, maar overal hingen bordjes met 'Merge' en pijlen, dus wist ik welke kant ik op moest mergen. :P:P (Oh sorry, maar dit soort grapjes heb ik de hele dag moeten horen.. Syntacticians *zucht*). Toen ik drie trappen op, een gang door en een trap af was gegaan, kwam ik het zaaltje binnen, waar ik de introductie ruw verstoorde en me snel naar een stoel probeerde te wurmen toen de introducteur zei: "Valerie?" .......oh god. En bedankt he. Weet iedereen ook meteen weer wie die vervelende persoon is die alles even schandalig komt interrupteren. Ik bleek de enige Master-student te zijn die die dag zou komen - de rest waren de sprekers zelf en een bunch PhD-studenten uit Groningen. Hmm.. Ik dacht dat Merge
hot was these days?.. In ieder geval, ik nam het boekje in ontvangst, en mergde me alsnog snel naar de dichtsbijzijnde vrije stoel.
Toen wat praatjes aangehoord, waar veel niet van te begrijpen was (maar ik hoorde van een experienced linguist dat hij hetzelfde had - phew!), en toen gingen we alweer lunchen. Het werd Wagamama (die je volgens mij o.a. ook in Amsterdam hebt. En tis ook een internationaal ding, geloof ik..), wat best lekker was! Ik had een soep met paddestoelen en volkoren noedels, mmmm. Om twee uur waren we terug en hadden we praatjes tot zes uur, waarvan de laatste het interessantst was (aargh!). Later werd ik nog uitgenodigd voor het diner, maar ik heb vriendelijk bedankt, daar ik wist dat ik nog twee zeer gare uren in de trein zou door moeten brengen, alsook een kwartier op een zeer luidruchtige fiets (spatbord zit los en klapt op en neer), waarvan de ketting kraakt (uh-oh) en de versnelling kapot is gegaan..wat niet erg was geweest als hij niet op de zwaarste (aaarghhh) had gestaan. Aldus. Ik zei de Groningse taalkring gedag en mergde mezelf naar het station (:P)(het wordt nu al te flauw he?)(ohja, dat was het de eerste keer al :P)(Ik vind het wel iets voor syntacticians -waar ik mezelf dus
niet onderreken- om 'mergen' als 'smurfen' te gaan gebruiken :P). Na twee zeer schrale uren en een kwartiertje m- traphel was ik thuis (kwart over negen +-) en kon ik gaan koken..
Oh man, het leven van studenten merget niet over de rozen.
Maar wellicht komt het wel nog allemaal goed..